‌ ‌‌

تو مثل بهار نو و پر از نشاطی ، تو شکوفه های گل ها هستی 

تو آسمانی پاک و تمیز کنار خورشید نورانی هستی 

وقتی شب بهاری سر میرسه تو ستاره میشی توی آسمان تاریک من 

تو‌ شب های درناک منو روشن میکنی ، تو روزای غمناک منو پر از نشاط میکنی 

تو فرشته ای فرستاده شده از بهشتی ، تو ملکه ی بهشتی .

آمدی به سوی من و منو دیوانه وار عاشق و مست خودت کردی 

لب باز میکنی با صدای دل نشینت حرف ها میزنی و مرا غرق صدا های نازک و دل نشینت‌ میکنی

از راه دور و نزدیک لبخند ها میزنی برایِ من ، چشم هایت با لبخند های روی لبت می‌خندن 

من رو توی رویایی باور نکردنی فرو میبرن در کنار تو!

چگونه آنقدر زیبایی تو؟

شاید من دیوانه شدم و در رویایی بی پایان در کنار تو فرو رفتم 

رویای تو قشنگ ترین رویا در ذهن آشفته ی من است ، جسم بی‌ جان من را به حرکت در میاری و مرا به رقص در آغوشت دعوت می‌کنی

لیوان های قرمز روی میز چوبی و آتشی که آغوش من و تو را گرم می‌کند کنار هم می‌رقصیم دور از انسان ها 

مرا ببوس در این شب رویایی که من محتاج لب های سرخ تو هستم ، بانوی نا آشنای من ‌.

خورشید.

تو از پرتوهای خورشید تشکیل شدی، که نود و سه میلیون مایل رو طی می‌کنه تا به زمین برسه. تو از برق چشم‌های مردم در حالی که به کسی که دوستش دارن خیره می‌شن، قطره‌های بستنی آب‌شده روی پیاده‌رو، گلبرگ‌های گل، خنده‌ای که وقتی نمی‌تونن شادی‌شون رو نگه دارن از میان مردم می‌ترکه. درخششی که ستاره‌ها به اون غبطه می‌خورن، لب‌هات بوسه‌هایی رو می‌گیرن که با چوب گیلاس درست شدن، و دست‌هات از نوازش‌های ملایم تشکیل شده. تو درخشانی، تو خورشید منی.